დღეს, როდესაც ვხედავთ ხალხის აზრს და რეაქციებს ვაქცინაციის თაობაზე, ჩვენდა გასაკვირად აღმოვაჩენთ, რომ იმ ქვეყნებში, რომლებშიც ყველაზე მეტად უნდა აფასებდნენ ვაქცინაციას - ეს არის განვითარებული, მაღალი შემოსავლის მქონე ქვეყნები, ვაქცინაციის წინააღმდეგობა ყველაზე მაღალია. გასაკვირი არ არის, რომ იმ ქვეყნებში, რომლებიც საშუალოზე დაბალი შემოსავლის მქონე ქვეყნათა სიაშია, ვაქცინაცია ძალიან დაფასებულია, რადგან ხალხი, ან უფრო სწორად ბავშვები, ჯერ კიდევ იღუპებიან, ხოლო სრულწლოვნები, ჯერ კიდევ იღუპებიან იმუნიზაციით თავიდან აცილებადი დაავადებებით. ასე რომ, რასაც დღეს ვხედავ, ვგულისხმობ 2020-2021 წლებს, არის პარადოქსი. პარადოქსი არის ის, რომ ჩვენ არასოდეს გვქონია ვაქცინაციის ასეთი მწვავე აუცილებლობა, შესაძლოა, ბოლო ორი ასეული წლის განმავლობაში. ჩვენ გვაქვს ვაქცინაციის ასეთი მძაფრი საჭიროება სწორედ COVID-19-ის გამო. და მაინც ზოგიერთ ქვეყანაში, კერძოდ კი ამერიკის შეერთებულ შტატებში, ვაწყდებით წინააღმდეგობას ვაქცინაციასთან დაკავშირებით, რაც სრული პარადოქსია.